We moeten onze kinderen weer de liefde voor taal bijbrengen

Liefde voor taal 

In zijn artikel wijst Michiel Wils op een dringend probleem binnen het taalonderwijs: de nadruk op puur functionele taalvaardigheden ten koste van de passie voor de taal zelf. Wils betoogde dat het lesprogramma met zijn vage leerdoelen en gebrek aan literaire aandacht heeft geleid tot een situatie waarin studenten niet langer genieten van lezen en hun culturele en taalkundige bagage verwaarlozen. 

Waar knelt het schoentje?

De grootste uitdaging zit hem in het vinden van de juiste balans tussen vaardigheden en kennis binnen het onderwijs van taalvakken. Er is een opvallende overgang naar een praktischere benadering, waarbij de focus ligt op communicatie en de interpretatie van tekst door leerlingen; echter lijkt de diepte en culturele diversiteit van taal naar de achtergrond te zijn verdwenen. Wils benadrukt het belang van kennisoverdracht en culturele bagage als essentiële elementen voor het cultiveren van liefde voor taal. Hij benadrukt ook de waarde van iconische literaire werken zoals Les Misérables en Van den vos Reynaerde, die niet alleen complexe thema's uit verschillende tijdperken onthullen, maar ook bijdragen aan een verrijking van ons culturele begrip. Het kunnen genieten van literatuur kan niet alleen iemands leesvaardigheid verbeteren maar ook de algehele ontwikkeling van een individu stimuleren.

Er is op dit moment een gebrek aan consistentie in de leerplannen, wat volgens Wils resulteert in het feit dat veel van deze waardevolle informatie afhankelijk is van de welwillendheid en deskundigheid van individuele leerkrachten. Er ontstaan hierdoor ongelijkheden tussen leerlingen en scholen, waarbij sommige wel in aanraking komen met klassieke literatuur, terwijl anderen deze kans misschien mislopen. 

Wils dringt aan op meer duidelijkheid en structuur binnen het taalonderwijsgebied en pleit voor een leerplan dat zowel kennis als vaardigheden omvat om elke student de kans te geven de pracht van taal te verkennen. Hij benadrukt dat taal niet alleen als een communicatiemiddel gezien moet worden; we moeten ook haar esthetische en culturele waarde erkennen. Taal vormt immers een essentieel onderdeel van ons dagelijks leven en onze samenleving.    

Komaan mevrouw Demir, yes you can!

Bij volgende hervormingen van het curriculum in het lager en secundair onderwijs moeten we daarom een betere balans vinden. We moeten ruimte maken voor literatuur, voor woordenschatuitbreiding, en voor culturele context, zodat leerlingen niet alleen vaardig worden in communiceren, maar ook geïnspireerd raken door de kracht van taal.

Onze gloednieuwe minister van Onderwijs komt zelf uit een migrantengezin en weet dus maar al te goed wat het belang is van het beheersen van de Nederlandse taal in onze maatschappij. #nopressure #hogeverwachtingen

Mijn mening

Ik ben het natuurlijk in grote lijnen eens met de inhoud van dit artikel, maar de hele problematiek afschuiven op de curricula vind ik toch kort door de bocht. Als leerkracht Nederlands bepaal je toch nog steeds voor een groot deel zelf hoe je je lessen invult en welke middelen je inzet om eindtermen te behalen, niet? 

Standaard.be. (2023, September 11). We moeten onze kinderen weer de liefde voor taal bijbrengen. De Standaard. Link naar het volledige artikel