Cultuurportfolio Nederlands

  Van den vos die amoc maecte Frank als Koning Nobel, maar in deze voorstelling gewoon 'Leeuw' Eerlijk? Ik had geen idee waar mij aan te verwachten. Ik wist zelfs niet dat Frank Focketyn erin meespeelde, wat op zich voor mij al reden genoeg had geweest om naar deze voorstelling te gaan. Maar goed, daar zat ik dan, in Cultuurhuis Corso in Berchem, tussen een gezellige bende collega-studenten Nederlands, klaar voor een eigentijdse bewerking van Van den vos Reynaerde . Middeleeuws dierenepos, zeg je? Wacht... Van tekst naar tekstmachine Wat me het meest van mijn sokken blies? De acteurs die in razend tempo schakelden tussen personages . Inge Paulussen sprong eruit – en niet enkel letterlijk. De manier waarop zij van een onnozele ram met Limburgs accent  switchte  naar een hyperactieve haas die halve pagina's slamtekst uitspuwde, was ronduit fenomenaal. Je hoorde het publiek een collectieve ' wauw'  denken. En ik dacht alleen maar: leer die tekst maar eens uit je...

  Laureatenvoorstelling Woord  Op zaterdag 28 september 2024 vond in de Zwartzusterkapel in Lier de laureatenvoorstelling Woordkunst-Drama plaats, een jaarlijkse traditie van de Podiumacademie Lier. Dit jaar stonden vier laureaten centraal, met krachtige en actuele onderwerpen die werden gebracht door verschillende jonge talenten, waaronder ons aller bekende, Evi Verellen. Een gemiste start De avond begon met een werk van twee meisjes, maar jammer genoeg viel dit eerste stuk voor mij grotendeels in het water. Het verstaan was moeilijk en laat dat nu net zeer belangrijk bij een woordvoordracht.Daardoor ging voor mij dus veel van de betekenis verloren. Hoewel de inzet en het enthousiasme van de performers voelbaar waren, kon ik als kijker en luisteraar de boodschap niet volledig vatten. Daarom laat ik dit stuk dan verder ook buiten beschouwing in mijn bespreking. Evi Verellen: Alle meisjes aan de macht Het tweede werk, gebracht door Evi Verellen, wist wel meteen indruk te maken....

De Laatste Kans:  een intieme theaterervaring vol hilariteit Onlangs had ik het genoegen om de komedie De Laatste Kans bij te wonen, uitgevoerd door het Heists Kamertoneel. Deze voorstelling, geschreven door Jeroen Maes en geregisseerd door Leo De Vos, vond plaats in het knusse theater aan de Kattestraat 1 in Heist-op-den-Berg. Met slechts 84 zitplaatsen bood de zaal een ongeëvenaarde intimiteit, waardoor het publiek zich letterlijk midden in het decor bevond. Alsof je een gigantische TV pal voor je neus hebt We zaten op de eerste rij, zo dicht bij het podium dat mijn voeten bijna deel  uitmaakten van het decor. Deze nabijheid zorgde voor een unieke ervaring; de acteurs speelden op armlengte afstand, wat de emoties en komische momenten des te intenser maakte. De interactie tussen publiek en spelers werd hierdoor versterkt, wat leidde tot spontane lachsalvo's en een gevoel van betrokkenheid bij het verhaal. Moest je dit theater ooit bezoeken, probeer stoelen op die eerste rij t...