Cultuurportfolio Nederlands

'Stiefkind', een 12+ jeugdroman van Selma Noort  Een tijdje geleden begon ik dit boek te lezen maar besloot het toen door omstandigheden (lees: net iets dringendere deadlines) even aan de kant leggen. Maar zelfs met die tussenpauze van toch een tweetal maanden kon ik recent de draad met gemak terug oppikken zonder het gevoel te hebben dat ik 'niet meer in het verhaal zat'.  Het boek begint dan ook met een heftige scè ne waarin Virginia ruzie maakt met haar moeder. Daarna pas lees je hoe het zover is gekomen.   Virginia is een vijftienjarig meisje dat sinds haar zevende bij haar vader en stiefmoeder woont. Haar biologische moeder, Jill, is een chaotische vrouw die niet goed voor haar kan zorgen. Virginia besluit om de herfstvakantie bij haar moeder door te brengen, maar dat loopt anders dan ze had verwacht. Onderweg naar haar moeder ziet ze hoe een groep hooligans een conducteur mishandelt. Ze filmt stiekem de daders met haar telefoon, in de hoop dat ze gepakt worden. Ma...

Dacht ik even een nieuwe term uit te gaan vinden maar blijkbaar bestaat de mannelijke tegenhanger voor chicklit al, namelijk een 'guylit ' of 'ladlit':   Tegenhanger van chicklit. Wordt ook wel guylit genoemd.  Modieuze term voor moderne romans over jonge mannen door jonge mannen. Meestal is de protagonist een zelfbetrokken jongeman met bindingsangst en speelt het verhaal zich af in een grote stad ( (DBNL, 2012) Maar is dit boek wel zo simpel in die categorie te plaatsen?  Er een blogpost over schrijven wordt al even moeilijk merk ik nu, omdat ik graag zo eerlijk en rechtuit zou willen zijn als de schrijver, omdat ik over de treffende gelijkenissen met mijn ooit zo turbulente leven zou willen schrijven, omdat ook ik  op misschien te jonge leeftijd  ooit Monique Van de Ven in Turks Fruit aan het werk zag en ze zo mijn eerste TV-liefde werd...(als je googelt naar foto's van Monique, typ er dan a.u.b. 'jaren 70' bij want ondertussen heeft de tijd niet stille g...

 Maar over geuren en kleuren kan je niet ' discussieuren ' ( Hilarisch vond mijn pa zichzelf wanneer hij maar al te vaak deze uitspraak deed ) En die drang naar het maken van woordmopjes, waar vandaag de dag naar verwezen wordt als 'dad-jokes' als ik het goed heb, heb ik zeker van hem meegekregen. Maar even terug naar dat schaap en iets ruimer, de restauratie van het Lam Gods waar momenteel zoveel commotie rond is. Waarschijnlijk kan niet iedereen het artikel zonder abonnement op GVA volledig lezen dus zal ik hier zo goed als mogelijk de essentie maar vooral ook een paar van de mooie foto's in deze blogpost verwerken. In het online artikel zijn deze illustraties interactief en kan je met een slider-balk dus over, onder andere dat lam, schuiven, om zo een instant vergelijk te kunnen maken tussen het origineel en de gerestaureerde versie.  Maar was het origineel wel hét origineel van Jan Van Eyck? Blijkbaar zat Hubert Van Eyck er ook voor iets tussen? Ik citeer even u...

 REACTIES OP COLLEGABLOGPOSTS https://cultuurp0rtf0li0.blogspot.com/2023/12/leerkracht-uit-zich-agressief-tegenover.html?showComment=1703426427583#c967289282721160665 https://robinsrijk.weebly.com/media/onze-gezondheid-leren-en-je-goed-in-je-vel-voelen-kan-je-onmogelijk-los-van-elkaar-zien#comments   https://kultuurfoedie.weebly.com/blog/kultuur-in-mijn-leven#comments  

Het belang van voorlezen voor alle leeftijden  Martijn Dentant steekt in zijn artikel meteen van wal met een citaat van Tom Lanoye: " Het belangrijkste is dat je in de lessen Nederlands dingen ontdekt. Dat je wordt meegenomen op een  dolle tocht door de taal. Mijn leraar was een fantastische leraar, die zich van de verplichte leeslijst weinig aantrok. En hij las veel voor: héérlijk. Dat mogen ze van mij verplichten in het middelbaar onderwijs: een vast voorleesuur, bij voorkeur op vrijdagnamiddag. De leraar moet amper iets voorbereiden, en de leerlingen hoeven geen notities te nemen, want de leerstof wordt niet getoetst. Ze kunnen alleen maar luisteren en wegdromen, maar ze zullen er geweldig veel van opsteken. "  (Tom Lanoye in De Morgen, 1 oktober 2022) Begrijpelijk dat de auteur dit citaat gebruikt als inzet, want het vat het hele artikel dat volgt mooi samen. Het is al een tijd geleden maar o ok ik herinner mij mijn leerkracht Nederlands nog in de middelbare school, t...

Commissie van Wijzen Had jij er al van gehoord? Het standpunt dat hier besproken wordt, gaat over de toekomst van het onderwijs in Vlaanderen en de uitdagingen waar we voor staan.  Ik vond het een interessant en genuanceerd stuk, dat een aantal belangrijke punten aanhaalt. Zo pleit de commissie voor meer autonomie voor de scholen, meer professionalisering van de leraar voor de klas en veel meer zorg voor beginnende leerkrachten. Dat zijn allemaal zaken waar ik me als leerkracht in spé (duimen maar) achter kan scharen.  Maar ik vraag me ook af hoe realistisch deze voorstellen zijn en hoe snel ze kunnen worden gerealiseerd. Eer deze maatregelen ooit worden doorgevoerd, zijn we ongetwijfeld een behoorlijk aantal schooljaren verder, zoals de titel van het artikel al aangaf. Wat denk jij? Ben je het eens met de visie van de Commissie van Wijzen? Hoe zie jij de toekomst van het onderwijs in Vlaanderen? Welke maatregelen zou jij prioritair willen zien? Ik ben benieuwd naar je mening!...

Nathalie stopte na één jaar als zijinstromer in het onderwijs, en ze is lang niet de enige. Het verhaal van Nathalie Vandevoorde illustreert een  blijkbaar veelvoorkomend probleem in het onderwijs: veel zijinstromers geven er al na één schooljaar de brui aan.  In Vlaanderen stopt bijna drie op de tien zij-instromers na één jaar in het onderwijs.  Nathalie, die eerder een bedrijfje leidde dat  verpleegkundigen rekruteerde voor het buitenland, kwam via contact tracing tijdens de coronacrisis in contact met het onderwijs.  Ze werd aangenomen als lerares beeldende kunsten, waar ze erg goed in was en zich volledig voor inzette. Nathalie gaf een volledig trimester les en was ook al eerder ingesprongen. Ze maakte lesvoorbereidingen van nul en was betrokken bij verschillende projecten op school. Ze stemde ermee in om na de kerstvakantie terug te komen, zelfs als dat betekende dat ze haar aquarelworkshops die ze op zelfstandige basis organiseerde, moest annuleren. Echter...

Een onverwachte uitnodiging Op 8 december opende Sherwood Black Studios in Geraardsbergen, een gloednieuwe ruimte gewijd aan de prachtige werken van Alexandra Sherwood Black Morrison, een in Canada geboren kunstenares. Alexandra is een getalenteerde en veelzijdige artieste, die zich vooral toelegt op abstracte schilderkunst, maar ook experimenteert met beeldhouwwerken en design met behulp van verschillende materialen en media. Haar werk is kleurrijk, expressief en dynamisch, en weerspiegelt haar persoonlijke reis en ervaringen in de wereld van de kunst. Alexandra begon haar kunstopleiding in Canada, waar ze afstudeerde aan de Ontario College of Art and Design University. Daarna verhuisde ze naar België, waar ze haar Master in Vrije Kunst behaalde aan het Sint-Lukas in Brussel. Sindsdien woont ze permanent in België en zet ze haar werk voort. Ze heeft meerdere tentoonstellingen gehad in verschillende Europese landen en heeft samengewerkt met andere kunstenaars uit verschillende discipli...

        Zijn er hier nog lezers actief bezig met muziek?  In deze blog zal er zeker geen tekort aan zijn, je mag ons dan ook gerust fanatieke muziekliefhebbers noemen. Iedereen in ons gezin doet wel iets met muziek dus we dompelen er ons dan ook volledig in onder wanneer we de kans schoon zien en onze smaak gaat van ruim... naar zeer ruim. Zo bezochten we 22 oktober het leraarsconcert van de AMWD Geel.      De organisatie kreeg de overvolle zaal stil met een openingsgedicht: En dan muziek                              Naadloos aansluitend op het gedicht, ging de eerste pianiste meteen van start met een stuk van Beethoven en een supergezellige  zondagvoormiddag was wat volgde. Misschien had het gratis aangeboden cavaatje, zo vroeg op de dag, daar ook wel toe bijgedragen.  Kort en bondig: klassiek met af en toe 'een vrolijke noot à la slapstick' e...

Eva uit Mortsel laat kinderen lezen en werken rond dementie:  “Kinderen merken ook dat mensen met dementie anders reageren dan vroeger”   Kinderen en dementie: Een delicate balans Dementie is een complexe ziekte die in de eerste plaats volwassenen treft, maar ook een diepe impact kan hebben op kinderen. Het is belangrijk om kinderen te informeren en hen te helpen omgaan met deze ziekte, vooral als een geliefde getroffen is. In dit blogbericht bespreek ik het inspirerende werk van Eva Van der Linden, een auteur uit Mortsel, die kinderen helpt begrijpen wat dementie is door middel van haar boeken. Eva Van der Linden heeft al acht boeken geschreven, waarvan haar recentste werk ‘Waarom Greet zoveel vergeet’ gaat over dementie. Ze richt zich op kinderen als leespubliek en haalt inspiratie uit haar 17-jarige carrière in een woonzorgcentrum in Borgerhout. Haar boek is bedoeld om kinderen op een laagdrempelige manier te helpen begrijpen wat dementie is en hoe ze ermee om kunnen gaan. ...

  Eind september bezochten we de theatervoorstelling   'De reden waarom de oude man onder de tram liep'     in 't Schaliken te Herentals.  Mijn vrouw, Joyce, is actief in de zorgsector en haar specialisatie richt zich op ouderen met dementie. De voorstelling was dus een zeer actueel thema voor ons. Zo kreeg ik, naast de verhalen die we 's avonds thuis aan tafel al eens te horen krijgen,  ook eens vanuit een heel ander perspectief een  inkijk in dit onderwerp.   Na de voorstelling nog even een gesigneerd boek meepikken;) De voorstelling vertelde het verhaal van een oude dementerende man, die thuiszorg krijgt van zijn dochter. De dochter is getrouwd maar het koppel is kinderloos.  De vader was  op vraag van de dochter  bij hen komen inwonen, omdat hij duidelijke signalen van beginnende dementie begon te vertonen en niet meer voor zichzelf kon zorgen. Dit was zeer tegen de zin van haar partner.  Haar partner ging liever ...

Ondertussen ook eens wat lezen, en wat een toevalstreffer! Het jeugdboek,  Hoe ik per ongeluk een boek schreef, van Annet Huizing,  leest natuurlijk erg vlot, gezien de leeftijdsgroep (11-14 jaar) waarvoor het geschreven is. Maar ook ikzelf heb er van genoten. Het boek vertelt, kort samengevat, hoe een ervaren succesvolle schrijfster een jong meisje op weg helpt om haar eigen boek te schrijven. In ruil moet ze wel wat tuinklusjes doen voor Lidwien (de schrijfster en tevens buurvrouw van het jonge meisje en wannabe auteur, Katinka Kapteijn)  Waarom noem ik het een toevalstreffer? Wel, omdat het boek op een zeer speelse en vlotte manier schrijftips biedt. Tips die voor mij toevallig momenteel zeer handig zijn!   Het verhaal beperkt zich natuurlijk niet alleen tot een jong meisje dat schrijfster wil worden. Er is een hele achtergrond die zich gaandeweg afspeelt en dus uiteindelijk de basis van 'haar per ongeluk geschreven boek' vormt. Katinka's moeder overleed...

  THE DEAD SOUTH  Mijn 2023-2024 cultuuravontuur begon  eigenlijk  deze nazomer al op 6 september, in het prachtige Rivierenhof. Voor de mensen die dit stukje groen in Deurne misschien nog niet kennen: het is niet alleen een prachtig groot park maar ook nog eens een grandioze setting voor bv. een concert.  The Dead South  Wij...wel...vier vijfde van ons gezin, namelijk mijn vrouw, onze jongste en oudste zoon (7 & 15) en ikzelf, woonden hier het optreden van The Dead South bij. We volgen deze relatief nieuwe Canadese band met hun unieke Bluegrass-stijl al een paar jaar en we blijven erdoor geboeid. De tickets worden elke keer wel een beetje duurder want ze beginnen aan naambekendheid te winnen. Zo stonden ze vorig jaar zelfs een eerste keer op Werchter. Zeker de moeite om deze groep eens te beluisteren. Ondertussen kennen wij de bandleden persoonlijk, hebben we eens samen geluncht voor een concert, door Brussel gewandeld... Altijd een vrolijk weerzi...

Een cultuurportfolio bijhouden..."Oei" Ja, "oei", was wel degelijk mijn eerste reactie, "doe ik eigenlijk wel zoveel aan cultuur?".  Na een, in eerste instantie, wat afwachtende houding, besefte ik dat ik best wel vaak creatieve mensen aan het werk zie. Meteen kwam ook wel het besef dat ik mijn cultuurbeleving eens terug zou moeten beginnen verruimen. De draad van musea bezoeken moet ik terug oppikken, terug meer tijd vinden en maken om te lezen.    Oef, favoriete auteurs, het zijn er niet zoveel maar, ja, die heb ik.  Zo zal ik het plezier dat ik in mijn late tienerjaren beleefd heb aan een dik boek met gebundelde verhalen van Roald Dahl, nooit vergeten. Zo ook las ik 'Zomerhuis met zwembad' en 'Het diner' van Herman Koch op latere leeftijd zo goed als in een ruk uit en voelde ik de intense triestheid van Tonio van  A.F.Th. van der Heijden doorheen het hele boek. Maar ik geniet soms ook van de ruwheid en absurdisme van H.Brusselmans.  Het ...