Kinderen en dementie
Eva uit Mortsel laat kinderen lezen en werken rond dementie: “Kinderen merken ook dat mensen met dementie anders reageren dan vroeger” |
Kinderen en dementie: Een delicate balans
Dementie is een complexe ziekte die in de eerste plaats volwassenen treft, maar ook een diepe impact kan hebben op kinderen. Het is belangrijk om kinderen te informeren en hen te helpen omgaan met deze ziekte, vooral als een geliefde getroffen is. In dit blogbericht bespreek ik het inspirerende werk van Eva Van der Linden, een auteur uit Mortsel, die kinderen helpt begrijpen wat dementie is door middel van haar boeken.
Eva Van der Linden heeft al acht boeken geschreven, waarvan haar recentste werk ‘Waarom Greet zoveel vergeet’ gaat over dementie. Ze richt zich op kinderen als leespubliek en haalt inspiratie uit haar 17-jarige carrière in een woonzorgcentrum in Borgerhout. Haar boek is bedoeld om kinderen op een laagdrempelige manier te helpen begrijpen wat dementie is en hoe ze ermee om kunnen gaan.
Het belang van informatie
Voor families die in contact komen met dementie, is het belangrijk om zich goed te informeren. Kinderen die ermee in aanraking komen, hebben er baat bij om te leren wat er precies aan de hand is. Ze merken immers ook op dat de persoon die ze liefhebben, plots raar doet en anders reageert dan vroeger.
Hoe informeer je kinderen over dementie?
Het is belangrijk dat kinderen, hoe jong ze ook zijn, op hun eigen niveau begrijpen wat er aan de hand is. Open zijn over dementie is belangrijk; duidelijkheid geven dat het niet aan het kind ligt. Bij jongere kinderen is het voldoende om te vertellen dat de grootouder ziek is, 'niet aan zijn/haar buik of benen' maar 'aan zijn hoofd' en dat door de ziekte de grootouder soms dingen doet die afwijkend zijn van normaal.
Leren omgaan met dementie
Omgaan met dementie kan ook voor kinderen lastig zijn. Het kan moeilijk zijn voor kinderen om ‘gewoon’ op bezoek te blijven komen bij iemand met dementie. Maar het is een nuttig proces. Geef het kind wel de tijd om te wennen aan de nieuwe situatie, zoals een kind moet wennen aan eender welk familielid dat plots te kampen krijgt met eender welke chronische ziekte.
Het werk van Eva Van der Linden benadrukt het belang van open communicatie en educatie bij het helpen van kinderen om te gaan met dementie. Door middel van haar boeken biedt ze een toegankelijke manier voor kinderen om te leren over deze complexe ziekte en hoe ze ermee om kunnen gaan. Het is essentieel dat we blijven werken aan manieren om kinderen te ondersteunen en te begeleiden bij het beleven van deze uitdagende, niet alledaagse situaties.
Bronnen:
Gazet van Antwerpen. (2023). Waarom Greet zoveel vergeet. Geraadpleegd op 17 oktober 2023, van https://www.gva.be/cnt/dmf20231017_95510706
Dementie.nl. (z.d.). Kinderen leren omgaan met dementie. Geraadpleegd op 31 oktober 2023, van https://www.dementie.nl/kinderen-leren-omgaan-met-dementie
Moodkids. (z.d.). Kinderen informeren over dementie: hoe doe je dat? Geraadpleegd op 31 oktober 2023, van https://www.moodkids.nl/opvoeden/2017/10/02/kinderen-informeren-over-dementie
Hoi David
BeantwoordenVerwijderenje blogbericht sprong er voor mij meteen uit omdat mijn grootmoeder, die enkele weken geleden overleden is, ook dementerend was. Het is zoals je schrijft erg hard om iemand die je zo graag ziet, en die jou altijd erg graag gezien heeft, mentaal te zien aftakelen tot ze totaal geen besef meer heeft van wie je bent of wat je bij haar komt doen. Als volwassene is dit uiteraard niet fijn, maar als je een beetje met mensen weet om te gaan, kan je dit een plaats geven en andere manieren bedenken om van elkaar te genieten dan gezellig kletsen en herinneringen op te halen. Maar voor kinderen is dit helemaal verschrikkelijk. Ze begrijpen niet waarom 'moeke' hen niet meer kent en willen weg, tot ze er uiteindelijk niet meer naartoe willen. Zelfs mijn tieners hadden het hier moeilijk mee, hoewel ze oud en wijs genoeg zijn om een uitleg over het hoe en waarom te begrijpen.
Ik ben blij dat er boeken bestaan om dit gegeven voor jonge kinderen te kaderen. Hopelijk wordt er gretig gebruik van gemaakt, zodat dementerenden van hun klein- en achterkleinkinderen kunnen blijven genieten, ook al weten ze dan misschien niet meer wie ze juist zijn.
Moeilijk, maar fijn onderwerp heb je gekozen. Ik ga alvast op zoek naar het boek, en je bericht heeft me ook geïnspireerd om verder te zoeken of er ook boeken voor tieners zijn over dit onderwerp.