'Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht' door Mark Haddon

Dit boek, geschreven vanuit het perspectief van een vijftienjarige jongen genaamd Christopher Boone, biedt een kijk op de wereld door de ogen van iemand met het syndroom van Asperger.

Intrigerende vertelstijl en structuur

   In dit kort fragment kan je kennismaken
met de schrijfstijl en gedachtegang,
en natuurlijk een priemgetal
als hoofdstuknummering. 

Wat meteen opvalt aan Haddons werk is de ongebruikelijke vertelstijl.
Christopher, de protagonist, vertelt het verhaal in de eerste persoon en de structuur van het boek weerspiegelt zijn analytische en logische manier van denken.

De hoofdstukken zijn genummerd volgens de priemgetallen, wat meteen een indicatie geeft van Christophers bijzondere relatie met wiskunde en logica. Deze keuze draagt niet alleen bij aan de authenticiteit van zijn stem, maar zorgt er ook voor dat de lezer zich kan inleven in zijn manier van denken en waarnemen.

Het is natuurlijk wel even wennen wanneer je leest vanuit het perspectief van een jongen met Asperger. Het hele verhaal is dan ook één lange stream of consciousness met vaak heel lange zinnen, zinsdelen verbonden met “en toen…en toen” of “en ik zei:…….en toe zei zij":……”. Even wennen dus maar het geeft des te meer de constante gedachtentrein weer waar iemand met deze aandoening mee te kampen heeft.

Diepgaande karakterontwikkeling

De gezichtsuitdrukkingen op de
cover helpen Christopher begrijpen
hoe andere mensen zich voelen. 

Christopher Boone is een fascinerend personage. Zijn onvermogen om emoties zoals de meeste mensen te begrijpen, contrasteert met zijn briljante intellect (Christopher is nog net geen Rainman, moest je die film ooit gezien hebben, maar komt in de buurt). Dit creëert een intrigerend spanningsveld door het hele verhaal heen. De manier waarop Haddon Christophers interacties met de mensen om hem heen beschrijft – zijn ouders, leraren, en toevallige ontmoetingen – geeft inzicht in zowel de uitdagingen als de schoonheid van het leven met een autismespectrumstoornis.

Een van de krachtigste aspecten van het boek is hoe het de lezer dwingt om empathie te ontwikkelen voor een manier van zijn die fundamenteel anders is dan de meeste mensen gewend zijn. Door Christophers ogen leren we dat wat op het eerste gezicht vreemd of ontoegankelijk lijkt, in werkelijkheid een andere, maar niet minder waardevolle manier van zijn is.

Thematiek en symboliek

Het centrale thema van het boek draait om waarheid en leugens, en de impact die deze hebben op persoonlijke relaties. Christophers zoektocht naar de waarheid over de dood van de hond Wellington onthult diepere geheimen binnen zijn eigen familie. Deze ontdekkingstocht symboliseert niet alleen zijn behoefte aan orde en duidelijkheid, maar ook de universele zoektocht naar begrip en verbinding.

Haddons gebruik van symboliek, zoals het nummeren van de hoofdstukken in priemgetallen, onderstreept Christophers unieke perspectief en zijn zoektocht naar orde in een vaak chaotische wereld. Deze symbolen dienen als ankers voor zowel het personage als de lezer, en helpen bij het begrijpen van de complexe emoties en situaties die zich ontvouwen. Maar…tegelijkertijd is dit boek ook een detectiveroman, heeft het een plottwist om U tegen te zeggen dus is het zeker niet enkel en alleen maar een boek over ‘een jongen met autisme’. 

Een boek met een duidelijk doel. 

Mark Haddon slaagt erin om de lezer niet alleen een verhaal te bieden, maar een ervaring – een uitnodiging om de wereld te zien door de ogen van iemand die we misschien niet volledig begrijpen, maar die ongetwijfeld een unieke en waardevolle kijk op het leven biedt.

Voor iedereen die op zoek is naar een werk dat zowel ontroerend, verhelderend maar ook nog eens spannend en verrassend is, is dit boek een absolute aanrader. Het biedt een prachtige balans tussen humor, verdriet, en inzicht, en laat een blijvende indruk achter die je nog lang na het omslaan van de laatste pagina zal bijblijven. Maar bovenal is dit boek natuurlijk een perfect verhaal, een houvast misschien zelfs, voor jongeren die zelf met deze stoornis worstelen. 

Reflectie

Persoonlijk heeft dit boek me geïnspireerd om meer stil te staan bij de verschillende manieren waarop mensen de wereld ervaren. Het heeft mijn begrip en waardering voor de unieke talenten en uitdagingen van mensen met autisme verdiept. Ik moedig iedereen aan om dit boek te lezen met een open geest en een bereidheid om je eigen perspectieven uit te dagen.

'Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht' is een aangrijpend verhaal en tevens een belangrijk werk dat bijdraagt aan een bredere en inclusievere kijk op de wereld.