'Op het einde gaan ze allebei dood' door Adam Silvera

'Op het einde gaan ze allebei dood' door Adam Silvera is een aangrijpend boek dat thema's zoals leven, dood, vriendschap, liefde en persoonlijke groei verkent. Door het unieke concept van Death-Cast, een bedrijf dat mensen belt om te vertellen dat ze binnen 24 uur zullen sterven, krijgt het verhaal een originele en boeiende invalshoek.

Er valt veel te zeggen over dit boek en ik bestempel het niet met volle overtuiging als jeugdroman. Ik zou het evengoed toevallig zelf kunnen beginnen lezen zijn zonder het van de leeslijst te halen, en niet eens doorhebben dat het in eerste instantie bedoeld is als jeugdroman.

In medias res

'Op het einde gaan ze allebei dood' begint midden in de actie. Het boek opent direct met het telefoontje van Death-Cast aan Mateo (protagonist in het verhaal), waarin hij te horen krijgt dat hij binnen 24 uur zal sterven. Dit zet meteen de toon en het centrale conflict van het verhaal. Zonder uitgebreide inleidingen of achtergrondinformatie wordt de lezer onmiddellijk in de gebeurtenissen getrokken en ontstaat er meteen een zekere spanning.

Setting

Het verhaal speelt zich af in een alternatieve versie van New York in 2017/2018. De stad zelf fungeert als een dynamische achtergrond voor de avonturen van Mateo en Rufus, waarbij verschillende locaties in New York een belangrijke rol spelen in hun reis. De setting versterkt de thema's van het boek door de hectiek en diversiteit van de stad te contrasteren met de intieme en persoonlijke ervaringen van de personages.

Verteltoon

De verteltoon van het boek is emotioneel, soms melancholisch en zelfreflectie staat centraal. Silvera weet een balans te vinden tussen de zwaarte van het thema en de hoopvolle momenten die Mateo en Rufus tijdens hun laatste dag samen beleven. De toon is toegankelijk en empathisch, waardoor de lezer zich makkelijk kan inleven in de gevoelens en gedachten van de personages.

Vertelde tijd en verteltijd

De vertelde tijd in het boek is zeer beperkt: het verhaal speelt zich af binnen een tijdspanne van 24 uur. Dit draagt bij aan de intensiteit en urgentie van het verhaal, aangezien de personages slechts één dag hebben om hun laatste wensen te vervullen en afscheid te nemen van hun geliefden. De verteltijd daarentegen is veel uitgebreider, aangezien de roman toch vlotjes over de 300 pagina's beslaat. Silvera gebruikt gedetailleerde beschrijvingen en dialogen om de innerlijke werelden van Mateo en Rufus te verkennen en hun laatste dag uitvoerig in beeld te brengen.

Vertelperspectieven

Het verhaal wordt verteld vanuit een externe verteller, maar de hoofdstukken (eigenlijk zijn het korte hoofdstukken binnen grotere 'delen'*, zodadelijk meer hierover) wisselen af tussen de perspectieven van Mateo en Rufus. Dit zorgt ervoor dat de lezer een diepgaand inzicht krijgt in de gedachten, gevoelens en persoonlijke ontwikkeling van beide personages. Mateo's hoofdstukken zijn vaak, zoals reeds gezegd, vooral zelfreflectie en laten zijn angsten en onzekerheden zien, terwijl Rufus' hoofdstukken een impulsiever en avontuurlijker perspectief bieden. Naast de hoofdpersonages bevat het boek ook korte hoofdstukken vanuit het perspectief van andere personages die betrokken zijn bij het verhaal of ook een telefoontje van Death-Cast hebben ontvangen. Deze wisselende perspectieven bieden aanvullende context en verrijken het verhaal.

*Hoofdstukken maar vooral ook 'hoofddelen':

Zo behandelt: Deel 1: 'Dead-Cast': De hoofdpersonages, Mateo en Rufus, en het centrale concept van Death-Cast worden geïntroduceerd. Beide jongens ontvangen hun telefoontje en beginnen aan hun laatste dag. Ze ontmoeten elkaar via de app "Last Friend", waarmee mensen die hun laatste dag doorbrengen een vriend kunnen vinden om die tijd mee te delen. Deel 2: 'De laatste vriend': In dit deel brengen Mateo en Rufus de nacht samen door. Ze leren elkaar beter kennen en beginnen zich open te stellen voor nieuwe ervaringen. Hun vriendschap verdiept zich en ze besluiten hun laatste dag optimaal te benutten. Deel 3: 'Het begin'....: ....van de ochtenduren van hun laatste dag. Mateo en Rufus gaan op zoek naar betekenisvolle activiteiten en proberen afscheid te nemen van hun geliefden. Ze worden geconfronteerd met hun angsten en verlangens en beginnen echt te leven ondanks de naderende dood. Deel 4: 'Het einde': Het laatste deel volgt de middag en avond van hun laatste dag. Mateo en Rufus realiseren zich wat ze echt belangrijk vinden in het leven en hoe ze hun laatste momenten willen doorbrengen. Dit deel bouwt op naar het emotionele hoogtepunt en de onvermijdelijke afloop van hun verhaal.

Personale Verteller:

De verteller beschrijft de gebeurtenissen en de innerlijke wereld van de personages.

• Beperkt perspectief: Hoewel de verteller niet alwetend is en zich niet in de gedachten van alle personages tegelijk bevindt, wisselt het perspectief tussen Mateo en Rufus. Dit betekent dat de lezer alleen toegang heeft tot de gedachten en gevoelens van de personage in wiens perspectief het betreffende hoofdstuk is geschreven.

Impact van het vertelperspectief op het verhaal

1. Intimiteit en inleving:

   • Doordat de verteller dicht bij de gedachten en emoties van Mateo en Rufus blijft, kan de lezer zich diep inleven in hun persoonlijke ervaringen. Dit is vooral belangrijk in een verhaal dat draait om hun laatste 24 uur, waarin hun innerlijke worstelingen en groei centraal staan.

2. Wisselende perspectieven:

   • De afwisseling tussen de perspectieven van Mateo en Rufus zorgt voor een dynamische leeservaring. De lezer krijgt een volledig beeld van hun afzonderlijke levens en hoe hun ontmoeting hun laatste dag vormgeeft.
   • Daarnaast zijn er korte hoofdstukken vanuit andere personages die ook een telefoontje van Death-Cast hebben ontvangen. Deze perspectiefwisselingen bieden extra context en diepte aan het verhaal, waardoor de impact van Death-Cast op een bredere schaal wordt verkend.

3. Emotionele diepgang:

   • Door gebruik te maken van een personale verteller kan Silvera de emotionele diepgang en complexiteit van zijn personages beter overbrengen. De lezer krijgt inzicht in hun angsten, hoop en verlangens, wat bijdraagt aan de emotionele resonantie van het verhaal.

Motieven en leidmotieven

Een belangrijk motief in het boek is de angst voor de dood en het onbekende. Mateo en Rufus worden geconfronteerd met hun eigen sterfelijkheid, wat hen dwingt om na te denken over hun leven en de keuzes die ze hebben gemaakt. Een ander motief is het belang van menselijke connecties; het boek benadrukt hoe essentieel vriendschappen en familiebanden zijn, vooral in tijden van crisis.

Een leidmotief in het boek is het constante tikken van de klok, wat de beperkte tijd die de personages nog hebben symboliseert. Dit terugkerende element versterkt de urgentie en spanning in het verhaal.

Spanningsboog

De spanningsboog van het boek is strak en effectief opgebouwd. Vanaf het moment dat Mateo en Rufus het telefoontje van Death-Cast ontvangen, wordt een race tegen de klok ingezet. De lezer wordt voortdurend geconfronteerd met de vraag hoe de personages hun laatste dag zullen doorbrengen en of ze erin zullen slagen hun laatste wensen te vervullen. De emotionele groei van de personages en hun interacties zorgen voor voortdurende spanning en betrokkenheid. De onverwachte wendingen en avonturen die Mateo en Rufus meemaken, dragen bij aan de dynamiek van het verhaal en houden de lezer geboeid tot het onvermijdelijke einde.

Samengevat

'Op het einde gaan ze allebei dood' is een ontroerend en diepgaand boek dat lezers aan het denken zet over hun eigen leven en de keuzes die ze maken. Adam Silvera slaagt erin om complexe emoties en thema's op een toegankelijke en empathische manier te verwoorden. Het unieke verhaal, gecombineerd met de sterke karakterontwikkeling en de meeslepende vertelstijl, maken dit boek een leeservaring die bijblijft. Je hebt jezelf misschien of wellicht ooit al eens afgevraagd wat je zou doen als je nog maar één dag te leven had... Het biedt jongvolwassenen én iets oudere 'jongvolwassenen' zoals ikzelf (ahum), een emotioneel rijke, spannende en relevante leeservaring die aanmoedigt om na te denken over je eigen leven en relaties.