Een pijnlijk mooie reis: Het geheugenboek van Lara Avery

Het geheugenboek

Af en toe vind je een boek dat niet alleen indruk op je maakt, maar je ook aan het denken zet over het leven zelf. Het geheugenboek van Lara Avery is zo'n boek dat deze impact heeft. Het vertelt het aangrijpende verhaal van Sammie McCoy, een ambitieus meisje geconfronteerd met een zeldzame, dodelijke aandoening. Wat dit boek zo bijzonder maakt, is hoe Sammie haar avontuur documenteert door middel van een 'geheugenboek', met als doel herinneringen en dromerige gedachten te bewaren wanneer haar geheugen begint te falen

Een unieke stem die raakt

De grootste troef van Avery ligt in het authentieke en ongefilterde perspectief van Sammie. Het gebruik van de dagboekvorm zorgt voor een intieme leeservaring waarbij de lezer wordt ondergedompeld in Sammies gedachten, humor en angsten. Sammies verhaaltoon balanceert scherpte en hoop, wat haar verhaal toegankelijk en hartverscheurend maakt. Dit directe perspectief maakt Sammies strijd met haar ziekte niet alleen pijnlijk, maar ook bewonderenswaardig. Deze unieke schrijfstijl geeft het verhaal extra kracht en emotionele diepte, waardoor de lezer zich volledig kan verplaatsen in Sammies dromen, worstelingen en angsten. Het is een verhaal dat je bijblijft, net door die echtheid van emoties en oprechtheid. 

Thema’s van verlies, liefde en herinnering

Het verhaal van Sammie gaat dieper dan alleen haar ziekte; het verkent thema's zoals het verlies van zelfstandigheid en de kracht van menselijke connectie en stelt de vraag wat ons werkelijk definieert. Het geheugenboek van Sammie symboliseert haar worsteling om haar eigen identiteit te behouden te midden van een toenemend gebrek aan controle. De liefde van haar familie en vrienden biedt daarbij steun, maar ze wordt evenzeer gelijktijdig geconfronteerd met de pijnlijke realiteit van haar ziekte. 

Deze thematiek deed me denken aan het toneelstuk Niets (Hetpaleis En De Nwe Tijd: Niets | Het Archief Voor Onderwijs, n.d.), waarin de personages eveneens geconfronteerd worden met existentiële vragen en de waarde van het leven. In beide werken worstelen jongeren met het idee van betekenis: Sammie door haar herinneringen vast te leggen, de kinderen in Niets door offers te brengen om waarde te definiëren. Beide verhalen tonen op een intense manier hoe verlies en veerkracht met elkaar verweven zijn.

Relaties die diepgang brengen

De interacties tussen Sammie en de twee belangrijke personages in haar leven - Stuart en Cooper - vormen een cruciaal element van het verhaal. De vroegere liefde met Stuart belichaamt Sammies dromen en ambitieuze aspiraties.Terwijl haar jeugdvriend Cooper onverwachte steun en stabiliteit schenkt. Samen illustreren ze de verscheidenheid aan liefdesvormen en hoe die het leven van Sammie kleuren. Deze verbanden brengen variatie en sentimentele diepte met zich mee, waarbij wordt aangetoond hoe de omgeving van Sammie op haar ziekte reageert en hoe deze connecties haar moed geven in uitdagende periodes.

Kritische blik: sentiment versus diepgang

Hoewel het boek emoties oproept, zijn er momenten waar het verhaal naar mijn mening net iets te sentimenteel wordt. De romantische verhaallijn met Stuart kan door sommige lezers misschien als cliché ervaren worden; daarentegen brengt de vriendschap met Cooper een element van realisme en diepte mee dat onverwacht is. Avery's beslissing om vooral vanuit haar eigen perspectief te laten zien hoe de ziekte van Sammie impact heeft, is authentiek, maar er is ook ruimte voor een breder perspectief op de gevolgen voor haar omgeving . De combinatie van gevoel en diepgang maakt dit boek met name aantrekkelijk voor lezers die op zoek zijn naar een krachtig, maar toch toegankelijk verhaal.

De kracht van symboliek

Het dagboek zelf vormt de kern van het verhaal en dient niet alleen als een instrument voor Sammie, maar ook als een krachtige symboliek van hoe we streven naar behoud van onze identiteit, zelfs te midden van onzekere omstandigheden. Het schrijven evolueert tot een daad van verzet en hoop en uiteindelijk tot een manier om haar herinneringen door te geven aan degenen die haar dierbaar zijn.
Ik merkte ook hier een overeenkomst met Niets. In beide verhalen speelt symboliek een belangrijke rol; het geheugenboek vertegenwoordigt de vastberadenheid van Sammie en de stapel offers uit Niets symboliseert de zoektocht naar betekenis en waarde. Beide verhalen dagen de lezer uit om na te denken over wat we achterlaten.

Een verhaal dat blijft hangen

Het geheugenboek is een ontroerend en prachtig verhaal dat uitnodigt tot bezinning en reflectie. Lara Avery slaagt er op eerlijke en empathische wijze in om complexe thema's aan te snijden. Hoewel het verhaal misschien wat voorspelbaar romantisch is hier en daar, wordt de kracht en schoonheid van Sammies verhaal er niet door overschaduwd. Het herinnert ons eraan dat herinneringen blijven voortbestaan (pun intended). Als je een boek wilt lezen dat je raakt en tegelijkertijd aan het denken zet, is Het geheugenboek een aanbeveling.

Ben je na dit lezen misschien ook nieuwsgierig naar het toneelstuk, Niets?
Kijk dan zeker even hier:
hetpaleis en De Nwe Tijd: Niets | Het Archief voor Onderwijs. (n.d.). https://onderwijs.hetarchief.be/item/bn9x08c870