Een woordje over Woord

 

Laureatenvoorstelling Woord 

Op zaterdag 28 september 2024 vond in de Zwartzusterkapel in Lier de laureatenvoorstelling Woordkunst-Drama plaats, een jaarlijkse traditie van de Podiumacademie Lier. Dit jaar stonden vier laureaten centraal, met krachtige en actuele onderwerpen die werden gebracht door verschillende jonge talenten, waaronder ons aller bekende, Evi Verellen.

Een gemiste start

De avond begon met een werk van twee meisjes, maar jammer genoeg viel dit eerste stuk voor mij grotendeels in het water. Het verstaan was moeilijk en laat dat nu net zeer belangrijk bij een woordvoordracht.Daardoor ging voor mij dus veel van de betekenis verloren. Hoewel de inzet en het enthousiasme van de performers voelbaar waren, kon ik als kijker en luisteraar de boodschap niet volledig vatten. Daarom laat ik dit stuk dan verder ook buiten beschouwing in mijn bespreking.

Evi Verellen: Alle meisjes aan de macht

Het tweede werk, gebracht door Evi Verellen, wist wel meteen indruk te maken. Dit stuk, waarvan we vorig jaar tijdens de lessen Nederlands 2 reeds een voorproefje kregen, was zorgvuldig opgebouwd en inhoudelijk sterk. Het centrale thema – de kracht en positie van meisjes in de samenleving – werd op een overtuigende en meeslepende manier gepresenteerd. Evi's performance toonde niet alleen haar technische (spraak)vaardigheid, maar ook haar vermogen om het publiek te raken met een helder en krachtig verhaal.

Een bijzonder element in Evi’s optreden was de krachtige zang die ze zelf verzorgde, onder begeleiding van een pianiste. Zo bracht ze bijvoorbeeld een fragment uit Dag Vreemde Man van Ann Christy waar je toch een zekere durf en zangtalent voor moet hebben om dat nummer eer aan te doen. De combinatie van tekst, muziek en zang gaf het stuk verschillende dimensies en versterkte de emotionele impact van haar boodschap. De pianobegeleiding zorgde voor een subtiele, maar sterke ondersteuning, waardoor de woorden nog meer tot hun recht kwamen.

Met elementen van zowel kwetsbaarheid als feministische vastberadenheid wist Evi het thema 'vrouw zijn in onze hedendaagse maatschappij' tot leven te brengen. Het stuk bood een reflectie op de positie van vrouwen, en nodigde het publiek uit om na te denken over maatschappelijke verwachtingen en empowerment.

Arno Jacobs: 'last' but zeker 'not least'

De laatste laureaat van de avond, Arno Jacobs drukte met zijn performance een stevige stempel op het geheel. Hij vertolkte een dubbelrol waarin hij zowel de psycholoog als de patiënt neerzette – een complexe opzet die hij grandioos wist uit te voeren. Arno's scherpe wisselwerking tussen de twee personages toonde niet alleen zijn technische                  vaardigheden, maar ook zijn gevoel voor timing en nuance.

Arno Jacobs in het geruite hemd

Arno speelde zijn dubbelrol op een bijzonder eenvoudige maar doeltreffende manier: door zijn bril op zijn neus te laten zakken wanneer hij de rol van psychiater vertolkte, en de bril weer omhoog te schuiven wanneer hij de patiënt speelde. Deze subtiele maar effectieve keuze zorgde voor een heldere scheiding tussen de personages en gaf zijn spel een extra laag van precisie en professionaliteit.

Het stuk zelf ging over onzeker zijn in een individualistische maatschappij, schrik hebben om iemand te storen, bang om te zeggen dat het slecht gaat. Arno wist deze thema’s op een aangrijpende, herkenbare maar ook enigszins humoristische manier te verwoorden. Zijn vertolking legde de innerlijke worsteling van zijn personage bloot, waarbij kwetsbaarheid en spanning elkaar afwisselden. 
De psycholoog en de patiënt leken aanvankelijk tegengesteld, maar Arno wist beide rollen op een manier te verbinden die zowel confronterend als beklijvend was. Zijn spel was meeslepend en bracht het publiek in een staat van verwondering, waarbij de spanning zorgvuldig werd opgebouwd en vastgehouden tot het einde.

Met deze indrukwekkende performance bewees Arno dat hij niet enkel een verteller is, maar een kunstenaar die complexe emoties op een toegankelijke manier kan vertalen naar het podium. Zijn bijdrage vormde een waardige afsluiter van een avond vol talent.

Hoewel de voorstelling hobbelig van start ging...

...zette Evi de toon voor een voorstelling die uiteindelijk kracht en belofte uitstraalde. Het concept van "Alle meisjes aan de macht" werd hierdoor meer dan een titel; het werd een statement. Het is mooi om te zien hoe jonge (en iets minder jonge) performers een podium krijgen om hun stem te laten horen en actuele thema's op een creatieve manier aan te pakken.

Met de indrukwekkende bijdrage van Arno Jacobs als afsluiter, kreeg de avond een passend orgelpunt. Zijn soloperformance liet zien hoe krachtig en veelzijdig woordkunst kan zijn.

Als surplus nog even een review in een review...wie zat er even later aan een tafeltje naast het onze in een zeer aan te bevelen sushirestaurantje op de markt in Lier...jawel, Arno Jacobs. 
Dus allen daarheen: Bonsai Sushi, Zimmerplein 1 in Lier. Niet voor Arno natuurlijk want de kans dat die daar nog steeds zit is zeer klein, maar wel voor de zeer lekkere aziatische keuken!